����������� เรื่องราวของ 108 ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเขาเหลียงซาน หรือ สุยหู้จ๋วน( 水浒传 ) เป็นเรื่องที่ผ่านการถ่ายทอดมาหลายยุค หลายสมัย เริ่มต้นจากข้อเท็จจริงที่เป็นเพียงเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ถ่ายทอดกันจากปากสู่ปาก มีการเพิ่มเติมเสริมแต่ง จนกลายเป็นนิยายที่มีสีสันของตัวละครแต่ละตัว จึงกลายเป็นวัตถุดิบที่นิยมในหมู่นักแสดงและนักพูดบนเวที และเมื่อได้รับความชื่นชอบจากผู้เข้าชมการแสดง จึงค่อยๆขยายสู่วงกว้างในเวลาต่อมา

108 ผู้ยิ่งใหญ่เขาเหลียงซาน เนื้อหาดำเนินไปในสมัยราชวงศ์ซ่ง ว่าด้วยโจรหนึ่งร้อยแปดคนซึ่งมั่วสุมประชุมกันอยู่ ณ เขาเหลียง (Mount Liang) เพื่อตั้งกองทัพ แต่ภายหลังรัฐบาลนิรโทษกรรมให้ แล้วส่งไปสู้รบชิงชัยกับต่างชาติที่รุกรานจีน รวมถึงปราบปรามกบฏ ตัวละครหลายตัวในเรื่องยังได้รับความนิยมมากที่สุดในบรรดาตัวละครวรรณกรรมจีน เช่น อู่ ซง, หลิน ชง และหลู่ จื้อเชิน

เรื่องย่อ 108 ผู้ยิ่งใหญ่เขาเหลียงซาน

เหตุการณ์ในเรื่องเกิดขึ้นในสมัยราชวงศ์ซ่งในช่วงรัชสมัยของจักรพรรดิซ่งฮุ่ยจง ช่วงนี้ฮ่องเต้อ่อนแอ และขุนนางกังฉินที่มีอิทธิพลมากจนถึงขั้นฮ่องเต้ต้องเกรงใจนั้น ชื่อ เกาฉิว

ตัวละครทั้ง 108 คนนั้นมีประวัติความเป็นมาแทบจะเหมือนกันหมด คือ ถูกขุนนางกลั่นแกล้ง กดขี่ข่มเหง เป็นต้น ทำให้แต่ละคนลี้ภัยออกจากเมืองของตัวเอง แล้วมารวมตัวกัน ณ เขาเหลียง เพื่อปราบปรามขุนนางชั่ว อันที่จริงแล้ว เหล่าผู้กล้าทั้ง 108 นี้คือเทพยดาจุติลงมาเกิดเพื่อปราบยุคเข็ญ เมื่อพวกเขาได้มาพบกัน ก็สาบานตัวเป็นพี่น้องกัน

ผู้นำคนสำคัญของผู้กล้าเขาเหลียง คือ ซ่งเจียง หรือซ้องกั๋ง ซ่งเจียงนั้นได้รับความยกย่องจากชาวยุทธทั่วหล้าว่า เป็น "ฝนทันใจ" เนื่องจากเป็นคนที่มีจิตใจโอบอ้อมอารี และส่งเสริมและให้ความช่วยเหลือชาวยุทธมาตลอดจนได้แต่งตั้งให้เป็นหัวหน้า

เรื่องราวตอนต้น ๆ จะกล่าวถึงที่มาของตัวละครบางตัวที่สำคัญว่า เหตุใดถึงได้เข้ามารวมกลุ่มเขาเหลียงได้ เช่น พระหลู่จื้อเซิน สื่อจิ้น หลินชง อู่ซง หลี่ขุย ซ่งเจียง เป็นต้น ส่วนกลางเรื่องจนถึงท้ายเรื่องนั้น จะเกี่ยวข้องกับ การที่เหล่าผู้กล้าแห่งเขาเหลียงต้องออกไปปราบปรามกบฏกลุ่มต่าง ๆ ทั่วแผ่นดิน ตามราชโองการของฮ่องเต้ (ซึ่งจริง ๆ แล้วเป็นแผนหลอกใช้ของเกาฉิวอีกที) การไปปราบกบฏกลุ่มต่าง ๆ นั้น แสดงถึงการรบโดยขาดการวางแผนอย่างดี จนทำให้สูญเสียผู้กล้าไปมากมายอย่างน่าเสียดาย เพราะผู้กล้าหลายคนเสียชีวิตจากกับดักต่าง ๆ เป็นอันมาก และเป็นการรบที่รบเสียจนแทบไม่ได้หยุดหย่อน ผู้กล้าบางคนทนไม่ไหวแยกตัวออกไปจากกลุ่ม ในท้ายที่สุด ซ่งเจียงก็ปราบกบฏทั่วแผ่นดินได้หมด ฮ่องเต้จึงได้พระราชทานเหล้าให้แก่ซ่งเจียง แต่เกาฉิวได้แอบใส่ยาพิษไปในเหล้าด้วย ทำให้ซ่งเจียงเสียชีวิต จึงทำให้ไม่สามารถรวมตัวผู้กล้าที่รอดชีวิตจากศึกครั้งนี้ได้อีก และเหล่าผู้กล้าที่เหลือก็ถูกเกาฉิวสังหารไปทีละคนจนหมด แต่ว่าเวลาต่อมา จักรพรรดิซ่งฮุ่ยจงทรงพระสุบินว่า เหล่าผู้กล้าแห่งเขาเหลียงได้รุมว่ากล่าวประนามพระองค์ว่า อ่อนแอ และหูเบา พร้อมกันรุมทำร้ายพระองค์จนถึงกับสะดุ้งตื่นจากพระบรรทม หลังจากนั้นพระองค์ก็ได้ตั้งศาลเจ้าให้แก่เหล่าผู้กล้าแห่งเขาเหลียงเพื่อระลึกความกล้าหาญและความจงรักภักดีต่อแผ่นดินเป็นต้นมา