เรื่องย่อ

ที่แดนสวรรค์เสินโจว เหล่าผู้ฝึกวิชามีพลังเหนือมนุษย์และช่วงชีวิตที่ยืนยาวหลายร้อยปี ผู้นำฝ่ายธรรมะคือสำนักเมฆาเขียว วัดเสียงสวรรค์ และหุบเขากรุ่นกำยาน ส่วนฝ่ายมารที่เรียกตัวเองว่านิกายศักดิ์สิทธิ์เคยมีพรรคหลอมโลหิตของ ผู้เฒ่าใจอำมหิต เป็นผู้นำ ปัจจุบันมีพรรคเริงรมย์ สำนักหมื่นพิษ พรรคอายุวัฒนะ และนิกายจอมปีศาจที่มีอำนาจพอๆ กัน

สำนักเมฆาเขียวที่เป็นอันดับหนึ่งฝ่ายธรรมะมีประวัติกว่าพันปีและรุ่งเรืองขึ้นถึงที่สุดเพราะเจ้าสำนักรุ่นที่สิบเอ็ดคือนักพรต ชิงเยี่ย วิชาที่ฝึกคือพลังมหัศจรรย์ไท่จี๋ที่แบ่งเป็นขั้นต้นหยกวิสุทธิ๋ เหนือวิสุทธิ์ (ตอนนี้มี 11 คน) และบรมวิสุทธิ๋ (มีเพียงชิงเยี่ยที่สำเร็จ) ปัจจุบันแบ่งสำนักออกเป็นเจ็ดดอย นำโดยเจ้าสำนัก นักพรตเต้าเสวียน ที่ดอยทะลุเมฆา ดอยอื่นๆ คือ ดอยเศียรมังกร ดอยรับตะวัน ดอยคลุมอรุณ ดอยลมหวน ดอยไผ่ใหญ่ และดอยไผ่น้อยที่รับแต่ศิษย์สตรี

ที่เชิงเขามีหมู่บ้านวัดหญ้าคา คืนหนึ่งถูกฆ่าล้างหมู่บ้าน เหลือเพียงชายวิกลจริตหนึ่งคนและเด็กอีกสองคือ หลินจิงอวี่ และ จางเสี่ยวฝาน ที่คืนนั้นออกไปนอกหมู่บ้าน ต้นเหตุคือหนึ่งในสี่มหาเถระวัดเสียงสวรรค์ หลวงจีนผู่จื้อ ได้ต่อสู้มารและพบความลับบางอย่าง ทำให้มารฆ่าล้างหมู่บ้านเพื่อปิดปาก แต่ก่อนตายหลวงจีนผู่จื้อได้ถ่ายทอดเคล็ดลับพลังโพธิธรรมให้จางเสี่ยวฝาน (ที่ธรรมดาไม่เป็นที่สนใจเหมือนหลินจิงอวี่) บวกกับมอบมุกดูดโลหิตที่เป็นเวทอาวุธมารชั้นสูงที่ผู่จื้อสวดปิดผนึกไว้ให้เอาไปทิ้งแต่จางเสี่ยวฝานเก็บเป็นของที่ระลึกแทนเพราะไม่รู้เรื่องอะไร

ผู้รอดชีวิตทั้งสามถูกช่วยขึ้นสำนักเมฆาเขียว หลินจิงอวี่ที่มีแววดีมากได้เป็นศิษย์ของ ชางซง แห่งดอยเศียรมังกร ส่วนจางเสี่ยวฝานที่ไม่มีใครอยากได้ไปเป็นศิษย์อันดับเจ็ดของ เถียนปู้อี้ เจ้าสังกัดดอยไผ่ใหญ่ มีอาจารย์หญิงคือ หรูซู จากดอยไผ่น้อย สภาพของดอยเล็กและไม่มีผลงานมากนัก ศิษย์ที่โดดเด่นที่สุดคือ เถียนหลิงเอ๋อร์ ลูกสาวที่เป็นศิษย์อันดับหก

ผ่านไปสามปี จางเสี่ยวฝานฝึกวิชาไม่ไปไหนเพราะวิชาพุทธและพรตตีกันจนถือว่าความก้าวหน้ายอดแย่แบบไม่มีเปรียบ วันหนึ่งไล่ตามลิงจนลงไปในหุบเขา ผนึกมุกดูดโลหิตคลายเมื่อเจอกระบองดูดวิญญาณอันป็นอาวุธอาถรรพ์ อย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว จางเสี่ยวฝานใช้เลือดตัวเองต่ออาวุธทั้งสองสร้างเป็นเวทอาวุธที่หลอมจากโลหิตที่สะกดข่มกันเอง (โชคดีมากเพราะทำให้ตบตาพื้นฐานมาร) ถึงจะทรงพลังอย่างไรแต่ก็โดนจางเสี่ยวฝานใช้เป็นไม้เขี่ยไฟ หลังจากนั้นฝีมือค่อยดีขึ้นบ้างโดยคนอื่นไม่รู้ ทำงานในครัว คอยดูแลเจ้าเหลือง (หมา) และเจ้าเทา (ลิงที่เป็นพันธุ์วานรเทพสามตา) ชีวิตก็เป็นสุขดียกเว้นเรื่องแอบหลงรักเถียนหลิงเอ๋อร์

เมื่อจางเสี่ยวฝานอายุสิบหก ก็มีงานประลองฝีมือเจ็ดสังกัดที่จัดทุกหกสิบปี คราวนี้ให้ส่งดอยละเก้าคนทำให้จางเสี่ยวฝานได้ลงด้วยและกลายเป็นม้ามืดโชคดีทะลุเข้ารอบสี่คนสุดท้ายอย่างสะบักสะบอมเพราะกระบองไม้เขี่ยไฟนั่นแหละ กลายเป็นศิษย์โดดเด่นของสำนักร่วมกับ ฉีเฮ่า แห่งดอยเศียรมังกร (ที่สองครั้งที่แล้ว ชนะเลิศครั้งนี้ และเป็นคนรักที่พ่อแม่คัดค้านของเถียนหลิงเอ๋อร์) ลู่เสวี่ยฉี สาวงามน้ำแข็งแห่งดอยไผ่น้อย และ เจิงซูซู ลูกชายโทนของเจ้าสังกัดดอยลมหวน

ทั้งสี่รับคำสั่งไปทำภารกิจสืบข่าวที่เขาต้นหม่อนซึ่งศิษย์เอกของเมฆาเขียว เซียวอี้ไฉ (ศิษย์เจ้าสำนักผู้ชนะเลิศเจ็ดสังกัดครั้งที่แล้ว) ได้ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว งานนี้ศิษย์เอกหุบเขากรุ่นกำยาน (หลี่สุน ศิษย์ประมุขหุบเขา อวิ๋นอี้หลัน) และวัดเสียงสวรรค์ (หลวงจีนฝ่าเซียง ศิษย์ทายาทเจ้าอาวาส หลวงจีนผู่หงปี้เหยา ธิดาของกุ่ยหวัง วั่นเหรินหวั่ง ประมุขนิกายจอมปีศาจที่มาหาของวิเศษ สรุปทั้งคู่ได้พบจารึกคัมภีร์สวรรค์อันสูงสุดของนิกายศักดิ์สิทธิ์และปี้เหยาได้กระดิ่งเริงรมย์ของผู้ก่อตั้งพรรคเริงรมย์

ปี้เหยาประทับใจจางเสี่ยวฝาน ทำให้บิดาตามมาดูและพบมุกดูดวิญญาณ แถมถูกใจจนต้องการเอาเข้าพรรค แต่จางเสี่ยวฝานยึดมั่นและรักศิษย์พี่หญิงเท่านั้น แถมยังไปได้กระจกอัคคีของหุบเขากรุ่นกำยานอีก ข้อสงสัยเรื่องไม้เขี่ยไฟมากขึ้นเมื่อนิกายจอมปีศาจชักนำพรรคมารเคลื่อนไหวที่ทะเลตงไห่ ฝ่ายธรรมะที่นำโดยดอยเศียรมังกรและดอยไผ่ใหญ่ตามมาปะทะกันที่เกาะกลางทะเลจนความลับเรื่องวิชาและอาวุธของจางเสี่ยวฝานถูกเปิดเผย

ฝ่ายมารอาศัยเวลาที่ฝ่ายธรรมะรวมตัวที่สำนักเมฆาเขียวเพื่อตัดสินโทษจางเสี่ยวฝาน อาศัยหนอนบ่อนไส้บุกขึ้นเขา ทั้งสองฝ่ายล้มตายกันเป็นเบือ สุดท้ายเต้าเสวียนฝืนใช้พยุหะกระบี่เทพสังหารขับไล่ฝ่ายมารสำเร็จ แต่ปี้เหยารับการจู่โจมแทนจางเสี่ยวฝานจนเหลือเพียงวิญญาณเดียว (แบบจีนมีสามวิญญาณเจ็ดจิต) ร่างถูกแช่ในน้ำแข็งเพื่อรักษาไว้ บวกกับความลับการฆ่าล้างหมู่บ้านหญ้าคาถูกเปิดเผย จางเสี่ยวฝานเสียใจโกรธแค้นจนตามกุ่ยหวังเข้านิกายจอมปีศาจ ส่วนหลินจิงอวี่ได้ฝึกวิชากับ วั่นเจี้ยนอี อัจฉริยะรุ่นก่อนของสำนักเมฆาเขียว [กลางเล่ม 4]
[06/10/13, 11/10/13]