.

ชื่อละคร：หมอหญิง  / 女医·明妃传 / The Imperial Doctress
ออกอากาศครั้งแรก： ๑๓ ก.พ. ๒๕๕๙
จำนวนตอน ：๕๐ ตอน
สถานีออกอากาศ ：Jiangsu Satellite TV(JSTV)（江苏卫视），Dragon TV（东方卫视）
เวลา  ： ๑๙.๓๐ น.  (เวลาประเทศไทย ๑๘.๓๐ น. ค่ะ)
วันจันทร์ถึงเสาร์ฉายวันละ ๒ ตอน   ส่วนวันอาทิตย์ฉายตอนเดียวค่ะ

นักแสดงนำ
๑. หลิวซือซือ（刘诗诗）รับบท ถานอวิ่นเสียน（谭允贤）

๒. ฮั่วเจี้ยนฮว๋า （霍建华）รับบท จูฉีเจิ้น（朱祁镇）

๓. หวงเซวียน （黄轩） รับบท อ๋องเฉิง / จูฉีอวี้（朱祁钰）(น้องชายต่างมารดาของจูฉีเจิ้น)

๔. เอวี๋ยนเหวินคัง（袁文康）รับบท  ฉั้วหลัวซือ เอี่ยเซียน（绰罗斯·也先）

๕. หลี่เฉิงเอวี๋ยน（李呈媛）รับบท เฉียนฮองเฮา （钱皇后）

๖. จินเฉิน（金晨）รับบท วังเหม่ยหลิน （汪美麟）

๗. เหอฉิง（何晴） รับบท ซุนไทเฮา（孙太后）
๘. เหออิน （何音）รับบท อู๋ไท่เฟย （吴太妃）

สมัยราชวงศ์หมิงตอนกลาง ปรัชญาความคิดเฉิงจูหลี่เสวียเฟื่องฟู  ธรรมเนียมประเพณีโบราณจึงต้อง ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ทำให้ผู้หญิงมีฐานะต่ำต้อย คุณหนูตระกูลสูงศักดิ์ห้ามปรากฏตัวในวงสังคมตามใจปรารถนา ห้ามรับราชการ ห้ามเป็นแพทย์ และถึงแม้จะเจ็บป่วย ก็ต้องเคารพแนวคิดที่ว่าชายหญิงไม่เท่าเทียมกัน จึงไม่สามารถให้แพทย์ผู้ชายรักษาอาการป่วยได้ ส่วนส่วนผู้หญิงที่เป็นแพทย์พื้นบ้านรักษาโรคทั่วไปหรือทำคลอด กลับถูกมองว่าเป็น “ผู้หญิงกเฬวราก” [กเฬวราก (อ่านว่า กะ-เล-วะ-ราก) หมายถึง คนไร้ประโยชน์ คนชั่ว คนเลว คนที่ชั่วและเลวจนคนทั่วไปรู้สึกรังเกียจและขยะแขยงเหมือนที่ขยะแขยงซากศพ (ความหมายจากสำนักงานราชบัณฑิตยสภา)]

อิงจงจูฉีเจิ้น (ฮว๋าเกอแสดง ต่อไปขอเรียกจูฉีเจิ้นนะคะ) เสด็จขึ้นครองราชย์ตั้งแต่อายุยังน้อย   โดยมีซุนไทเฮาช่วยบริหารราชการแผ่นดิน  ซึ่งซุนไทเฮาจึงใช้เหตุผลจูฉีเจิ้น ทำตัวเหลวไหลเป็นข้ออ้างที่ไม่คืนอำนาจให้จูฉีเจิ้น  ส่วนจูฉีเจิ้นกลับ ไว้ใจขันทีที่ชื่อหวังเจิ้น  และไม่ค่อยพอใจซุนไทเฮา

ซุนไทเฮามีราช โองการลับเรียกตัวอ๋องเฉิง (น้องชายต่างมารดาจูฉีเจิ้น) กลับเมืองหลวงเพื่อแต่งตั้งให้เป็นฮ่องเต้องค์ใหม่  ส่วนหวังเจิ้น (ขันทีที่จูฉีเจิ้นไว้ใจ) เกรงว่าจะส่งผลร้ายต่อตัวเอง จึงแอบจูฉีเจิ้นส่งคนไปตามฆ่าอ๋องเฉิง


(ต่อจากนี้ใช้เรื่องย่อ จาก baidu เป็นหลัก เนื้อหาอาจไม่ต่อเนื่อง แปลไม่ค่อยดี ก็ถือว่าดูเป็นแนวทางในการดำน้ำนะคะ และก็ร่วมกันพูดคุย ดำน้ำต่อได้ค่า)

ตระกูลสวีจัดงานฉลองวันเกิดอย่าง ยิ่งใหญ่ให้กับไท่ฟูเหรินผู้เป็นมารดา แต่ที่จริงแล้วตั้งใจใช้งานนี้เพื่อเลือกหาลูกสะใภ้ คุณหนูของแต่ละตระกูลต่างแสดงความสามารถต่างๆ    มีผู้หนึ่งคือวังเหม่ยหลิน (อาเจ้ที่ชนกับซือซืออะ) ดีดพิณได้ไพเราะเป็นพิเศษ   และทุกๆ คนต่างชื่นชม ซึ่งมีแต่อวิ่นเสียน (ซือซือ) เพียงคนเดียวที่เหม่อลอยเนื่องจากคิดถึงสมุนไพรชนิดหนึ่งที่ชื่อว่า เถี่ยผีสือหู ซึ่งเป็นสมุนไพรที่ปกติขึ้นบนเขาสูงเท่านั้น

ในขณะที่ อวิ่นเสียนขอตัวออกมาเพื่อไปเก็บสมุนไพรกลับถูกอ๋องเฉิงบีบเพื่อเอา สมุนไพรในมือ  อวิ่นเสียนพบว่าอ๋องเฉิงถูกยาพิษอาจถึงแก่ชีวิต จึงหาสมุนไพรมาเพื่อแก้พิษให้กับอ๋องเฉิงและจากไป

เฉาจี๋เสียง (คนของหวังเจิ้นที่เป็นขันทีที่จูฉีเจิ้นไว้ใจ) ที่กำลังตามฆ่าอ๋องเฉิงนั้น  ได้เข้าไปในงานของตระกูลสวีเพื่อค้นหาตัวอ๋อง เฉิงเพราะเป็นที่เดียวที่ยังไม่ได้ค้นหา ในช่วงกำลังชุลมุน สวีไท่ฟูเหรินเป็นลมแต่กลับไม่สามารถออกไปเชิญแพทย์จากข้างนอกได้เพราะเฉา จี๋เสียงไม่อนุญาตให้ใครออกไป อวิ่นเสียนจึงใช้ความรู้ที่มีเข้าไปช่วยรักษาได้ทันท่วงที   ส่วนวังเหม่ยหลินได้รับคำแนะนำจากบิดาให้แกล้งเป็นลม และใช้วิธีนี้เพื่อแอบค้นหาอ๋องเฉิง และพาอ๋องเฉิงออกไปโดยซ่อนไว้ในเกี้ยว

ส่วน อวิ่นเสียนเมื่อช่วยให้สวีไท่ฟูเหรินให้พ้นขีดอันตรายได้เมื่อกลับถึง บ้านกลับถูกบิดาตนเองทำโทษ เพราะอวิ่นเสียนทำผิดกฎประจำตระกูลที่ว่า “ห้ามเป็นหมอ”

ตระกูลถานเป็นตระกูลที่เป็นแพทย์หลวง แต่เนื่องจากถูกใส่ความ ทำให้คนในตระกูลทั้งหมดถูกขังคุก คุณปู่ไม่อยากให้ทุกคนลำบากจึงแขวนคอตาย  ในขณะที่อวิ่นเสียนกับพี่ชายกำลัง หลบหนี พี่ชายบาดเจ็บสาหัสจนเสียชีวิต ก่อนพี่ชายจะสิ้นใจได้บอกให้อวิ่นเสียนเรียนวิชาแพทย์แทนตน

ส่วน ตระกูลถานจึงเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนามสกุล ใช้เป็นนามสกุลหาง   บิดาของอวิ่นเสียนจึงเปลี่ยนเป็นเข้ารับราชการทหารเพื่ออยากให้ตำแหน่งสูงๆ และขอให้สืบคดีตระกูลถานใหม่

ถึงตระกูลถานจะมีกฎประจำตระกูลห้ามเป็น หมอ   แต่อวิ่นเสียนกลับฉลาดเฉลียว กระตือรือร้นที่จะศึกษาศาสตร์นี้   คุณย่าของอวิ่นเสียนจึงอดไม่ได้ที่จะสอนความรู้ด้านการแพทย์ อีกทั้งไม่อยากให้ศาสตร์นี้ของตระกูลที่มีมาอย่างยาวนานจะสูญหายไป

ส่วนอ๋องเฉิงพ้นขีดอันตราย ได้รับการดูแลที่บ้านตระกูลวังเหม่ยหลิน............โปรดตืดตามได้ที่นี้จ้า