.

ชื่อละคร：หมอหญิง��/ 女医·明妃传 / The Imperial Doctress
ออกอากาศครั้งแรก： ๑๓ ก.พ. ๒๕๕๙
จำนวนตอน ：๕๐ ตอน
สถานีออกอากาศ ：Jiangsu Satellite TV(JSTV)（江苏卫视），Dragon TV（东方卫视）
เวลา��： ๑๙.๓๐ น.��(เวลาประเทศไทย ๑๘.๓๐ น. ค่ะ)
วันจันทร์ถึงเสาร์ฉายวันละ ๒ ตอน�� ส่วนวันอาทิตย์ฉายตอนเดียวค่ะ

นักแสดงนำ
๑. หลิวซือซือ（刘诗诗）รับบท ถานอวิ่นเสียน（谭允贤）

๒. ฮั่วเจี้ยนฮว๋า （霍建华）รับบท จูฉีเจิ้น（朱祁镇）

๓. หวงเซวียน （黄轩） รับบท อ๋องเฉิง / จูฉีอวี้（朱祁钰）(น้องชายต่างมารดาของจูฉีเจิ้น)

๔. เอวี๋ยนเหวินคัง（袁文康）รับบท��ฉั้วหลัวซือ เอี่ยเซียน（绰罗斯·也先）

๕. หลี่เฉิงเอวี๋ยน（李呈媛）รับบท เฉียนฮองเฮา （钱皇后）

๖. จินเฉิน（金晨）รับบท วังเหม่ยหลิน （汪美麟）

๗. เหอฉิง（何晴） รับบท ซุนไทเฮา（孙太后）
๘. เหออิน （何音）รับบท อู๋ไท่เฟย （吴太妃）

สมัยราชวงศ์หมิงตอนกลาง ปรัชญาความคิดเฉิงจูหลี่เสวียเฟื่องฟู��ธรรมเนียมประเพณีโบราณจึงต้อง ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ทำให้ผู้หญิงมีฐานะต่ำต้อย คุณหนูตระกูลสูงศักดิ์ห้ามปรากฏตัวในวงสังคมตามใจปรารถนา ห้ามรับราชการ ห้ามเป็นแพทย์ และถึงแม้จะเจ็บป่วย ก็ต้องเคารพแนวคิดที่ว่าชายหญิงไม่เท่าเทียมกัน จึงไม่สามารถให้แพทย์ผู้ชายรักษาอาการป่วยได้ ส่วนส่วนผู้หญิงที่เป็นแพทย์พื้นบ้านรักษาโรคทั่วไปหรือทำคลอด กลับถูกมองว่าเป็น “ผู้หญิงกเฬวราก” [กเฬวราก (อ่านว่า กะ-เล-วะ-ราก) หมายถึง คนไร้ประโยชน์ คนชั่ว คนเลว คนที่ชั่วและเลวจนคนทั่วไปรู้สึกรังเกียจและขยะแขยงเหมือนที่ขยะแขยงซากศพ (ความหมายจากสำนักงานราชบัณฑิตยสภา)]

อิงจงจูฉีเจิ้น (ฮว๋าเกอแสดง ต่อไปขอเรียกจูฉีเจิ้นนะคะ) เสด็จขึ้นครองราชย์ตั้งแต่อายุยังน้อย�� โดยมีซุนไทเฮาช่วยบริหารราชการแผ่นดิน��ซึ่งซุนไทเฮาจึงใช้เหตุผลจูฉีเจิ้น ทำตัวเหลวไหลเป็นข้ออ้างที่ไม่คืนอำนาจให้จูฉีเจิ้น��ส่วนจูฉีเจิ้นกลับ ไว้ใจขันทีที่ชื่อหวังเจิ้น��และไม่ค่อยพอใจซุนไทเฮา

ซุนไทเฮามีราช โองการลับเรียกตัวอ๋องเฉิง (น้องชายต่างมารดาจูฉีเจิ้น) กลับเมืองหลวงเพื่อแต่งตั้งให้เป็นฮ่องเต้องค์ใหม่��ส่วนหวังเจิ้น (ขันทีที่จูฉีเจิ้นไว้ใจ) เกรงว่าจะส่งผลร้ายต่อตัวเอง จึงแอบจูฉีเจิ้นส่งคนไปตามฆ่าอ๋องเฉิง


(ต่อจากนี้ใช้เรื่องย่อ จาก baidu เป็นหลัก เนื้อหาอาจไม่ต่อเนื่อง แปลไม่ค่อยดี ก็ถือว่าดูเป็นแนวทางในการดำน้ำนะคะ และก็ร่วมกันพูดคุย ดำน้ำต่อได้ค่า)

ตระกูลสวีจัดงานฉลองวันเกิดอย่าง ยิ่งใหญ่ให้กับไท่ฟูเหรินผู้เป็นมารดา แต่ที่จริงแล้วตั้งใจใช้งานนี้เพื่อเลือกหาลูกสะใภ้ คุณหนูของแต่ละตระกูลต่างแสดงความสามารถต่างๆ����มีผู้หนึ่งคือวังเหม่ยหลิน (อาเจ้ที่ชนกับซือซืออะ) ดีดพิณได้ไพเราะเป็นพิเศษ�� และทุกๆ คนต่างชื่นชม ซึ่งมีแต่อวิ่นเสียน (ซือซือ) เพียงคนเดียวที่เหม่อลอยเนื่องจากคิดถึงสมุนไพรชนิดหนึ่งที่ชื่อว่า เถี่ยผีสือหู ซึ่งเป็นสมุนไพรที่ปกติขึ้นบนเขาสูงเท่านั้น

ในขณะที่ อวิ่นเสียนขอตัวออกมาเพื่อไปเก็บสมุนไพรกลับถูกอ๋องเฉิงบีบเพื่อเอา สมุนไพรในมือ��อวิ่นเสียนพบว่าอ๋องเฉิงถูกยาพิษอาจถึงแก่ชีวิต จึงหาสมุนไพรมาเพื่อแก้พิษให้กับอ๋องเฉิงและจากไป

เฉาจี๋เสียง (คนของหวังเจิ้นที่เป็นขันทีที่จูฉีเจิ้นไว้ใจ) ที่กำลังตามฆ่าอ๋องเฉิงนั้น��ได้เข้าไปในงานของตระกูลสวีเพื่อค้นหาตัวอ๋อง เฉิงเพราะเป็นที่เดียวที่ยังไม่ได้ค้นหา ในช่วงกำลังชุลมุน สวีไท่ฟูเหรินเป็นลมแต่กลับไม่สามารถออกไปเชิญแพทย์จากข้างนอกได้เพราะเฉา จี๋เสียงไม่อนุญาตให้ใครออกไป อวิ่นเสียนจึงใช้ความรู้ที่มีเข้าไปช่วยรักษาได้ทันท่วงที�� ส่วนวังเหม่ยหลินได้รับคำแนะนำจากบิดาให้แกล้งเป็นลม และใช้วิธีนี้เพื่อแอบค้นหาอ๋องเฉิง และพาอ๋องเฉิงออกไปโดยซ่อนไว้ในเกี้ยว

ส่วน อวิ่นเสียนเมื่อช่วยให้สวีไท่ฟูเหรินให้พ้นขีดอันตรายได้เมื่อกลับถึง บ้านกลับถูกบิดาตนเองทำโทษ เพราะอวิ่นเสียนทำผิดกฎประจำตระกูลที่ว่า “ห้ามเป็นหมอ”

ตระกูลถานเป็นตระกูลที่เป็นแพทย์หลวง แต่เนื่องจากถูกใส่ความ ทำให้คนในตระกูลทั้งหมดถูกขังคุก คุณปู่ไม่อยากให้ทุกคนลำบากจึงแขวนคอตาย��ในขณะที่อวิ่นเสียนกับพี่ชายกำลัง หลบหนี พี่ชายบาดเจ็บสาหัสจนเสียชีวิต ก่อนพี่ชายจะสิ้นใจได้บอกให้อวิ่นเสียนเรียนวิชาแพทย์แทนตน

ส่วน ตระกูลถานจึงเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนามสกุล ใช้เป็นนามสกุลหาง�� บิดาของอวิ่นเสียนจึงเปลี่ยนเป็นเข้ารับราชการทหารเพื่ออยากให้ตำแหน่งสูงๆ และขอให้สืบคดีตระกูลถานใหม่

ถึงตระกูลถานจะมีกฎประจำตระกูลห้ามเป็น หมอ�� แต่อวิ่นเสียนกลับฉลาดเฉลียว กระตือรือร้นที่จะศึกษาศาสตร์นี้�� คุณย่าของอวิ่นเสียนจึงอดไม่ได้ที่จะสอนความรู้ด้านการแพทย์ อีกทั้งไม่อยากให้ศาสตร์นี้ของตระกูลที่มีมาอย่างยาวนานจะสูญหายไป

ส่วนอ๋องเฉิงพ้นขีดอันตราย ได้รับการดูแลที่บ้านตระกูลวังเหม่ยหลิน............โปรดตืดตามได้ที่นี้จ้า

�